بطور کلی روش درمان این افراد در صورت تشخیص درست طولانی و پیچیده است که حتما باید زیر نظر یک متخصص انجام بگیرد. روشهای درمان زیر برای این بیماری شناخته شده هستند.
سایکوتراپی: این نوع درمان, از تکنیک هایی استفاده میکند که فرد به کمک آنها بتواند مشکلات را ببیند و آن ها را حل کند (و در خود نریزد)
شناخت درمانی: تمرکز این تکنیک بر این است که روش تفکر تابع بودن فرد را تغییر دهند.
تجویز دارو: درمان مستقیمی برای اختلالات گسستگی وجود ندارد, اما افرادی که مبتلا به این اختلالات هستند, از افسردگی و نگرانی هم رنج میبرند, و با دارو ها میتوان از آن ها جلوگیری کرد
درمان خانواده: این نوع درمان, به خانواده درباره ی این اختلال اطلاعاتی میدهد, و به آنها کمک میکند که درصورت عود این بیماری آن را تشخیص دهند
درمان های خلاقیت (هنر درمانی یا موسیقی درمانی): این درمان ها به بیمار اجازه میدهند که تفکرات و احساساتش را در راه های امن تر و خلاقانه تری بروز دهد (یعنی لازم نیست برای بروز احساسات شخصیت جدیدی را رو بیاورد)
هیپنوتیزم: این تکنیک؛ از تمدد اعصاب و تمرکز استفاده میکند تا یک حالت هوشیار برای فرد ایجاد کند که با جست و جو در افکار و خاطراتی خود؛ چیز هایی که از خود آگاه خود پنهان میکرده اند را بیابند.