مشکل من همسرمه.هروقت باهم بیرون میریم دعوامون میشه.خیلی به زنها و دخترها نگاه میکنه.هروقت بهش میگم چرا اینکارو میکنی منکر میشه و میگه تو حساسی و من اصلا به کسی نگاه نکردم.من زنم و حس هام بهم دروغ نمیگه،بهش میگم کار ی دفعه میشه،اگه یکی از این کثافتها جواب نگاهتو با رفاقت داد با من و بچمون میخوای چکار کنی؟قاطی میکنه میگه من از خودم مطمئنم.خیلی ناراحت و نگران زندگی و آیندمونم.با این رفتارش خیلی حساسم کرده و دارم ازش متنفر میشم،دیگه دوست ندارم باهم جایی بریم.
ما 6،7سال باهم دوست بودیم و الانم 5ساله ازدواج کردیم.الان حدود 2،3ساله این اخلاقو پیدا کرده،این اواخر خیلی شدید شده و واقعا دارم عذاب میکشم.
آخه من اوایل حساس نبودم اما جدیدا انقدر اینکارو میکنه که دیگه دارم روانی میشم.
من تو خونه و بیرون به خودم میرسم و چهرم هم خدارو شکر خوبه.مشکل اینجاست که به هر کس باهر قیافه ای نگاه میکنه،میترسم وقتی تنهاست با کسی دوست بشه.