پرسشگر گرامي وابستگي كودك به والدين همانطور كه قبلا هم عرض كردم امكان دارد در آينده استقلال فرزندتون رو ازش بگيرد
قبلا كتابي مطالعه كرده بودم كه در اون براي كاهش وابستگي كودكان از بازي قايم موشك استفاده ميكردند وابستگي خصوصا در کودکان زیر سن دبستان بسیار طبیعی است.
اضطراب جدایی در کودکان کوچکتر از دو سال بخشی از مراحل رشد عاطفی هستش والدین باید به تدریج فرزندان خود را با این فرآیند مواجه کنند.
زمانیکه قرار است کودکان خصوصا کودکان زیر دو سال از والدین خود دور بمانند بهتر است در مراحل اولیه نزد افرادی که با آنها آشنایی دارند مانند پدربررگ و مادربزرگ سپرده شوند.
والدین بعد از خداحافظی به هیچ وجه نباید دوباره نزد فرزند خود بازگردند، حتی اگر کودک گریه و بی‌تابی کند، زیرا این امر باعث می‌شود کودک به این رفتار عادت کند و بار بعد بیشتر بی‌تابی کند.
۱) در صورتی که وابستگی کودک به شما خیلی زیاد است، لحظه ای از شما جدا نمی شود و اصرار دارد نزد شما بخوابد و...، حتما به یک روان پزشک اطفال مراجعه کنید.
۲) ترس و اضطراب او را درک کنید و بپذیرید اضطراب او واقعی است و او را به دلیل جمع گریزی و ارتباط برقرار نکردن با دیگران شماتت نکنید. چنانچه به طور مستقیم روی رفتارهای فوق تمرکز کنید: «چرا به دیگران سلام نمی دی، چرا به من چسبیدی و منو ول نمی کنی، مثل بچه آدم سلام بده و...» اعتماد به نفس کودک را از او سلب می کنید و موجب تشدید رفتارهای فوق می شوید.
۳) او را با بچه های دیگر که ارتباط بهتری در جمع دارند، مقایسه نکنید: «می بینی سارا چقدر قشنگ حرف می زنه، شعر می خونه و...»
۴) زمانی که کودک شما با بچه های دیگر دوست می شود و بازی می کند، در میهمانی ها از شما جدا می شود و شب را به تنهایی در اتاق خودش می خوابد، او را تشویق و از او تعریف کنید. تشویق شما می تواند کلامی باشد و هزینه ای برای شما در برنداشته باشد: «آفرین، چقدر بلند سلام دادی، مامان بزرگش! دیشب سامان تنها روی تخت خودش خوابیده و...»
۵) اگر کودک مرتب از شما آویزان است و روی پاهای شما می نشیند، به او بگویید که می تواند کنار شما بنشیند نه روی زانوهایتان و اگر این کار را بکند، زمان برگشتن از میهمانی او را به پارک می برید.
۶) انتظار نداشته باشید کودک شما به طور ناگهانی و یک شبه تغییر کند. تلاش های کوچک او را ببینید و قدر بنهید.
۷) کودکان پسر را تشویق کنید که ارتباط بهتری با پدر خود برقرار کنند. مسلم است برای پسربچه ۵ ساله ای که مدام با مادر است ارتباط بیشتر با پدر باعث می شود بتواند تطابق و همانندسازی بهتری با جنسیت خود برقرار کند و برای ایفای نقش مردانه آماده شود.
۸) شما نیز باید پس از اینکه مهارت های لازم را به کودک خود آموختید، اضطراب خود را کنترل کنید. به عنوان مثال، ممکن است نگران تردد کودک خود از خیابان باشید ولی نمی توانید تا سن ۲۰ سالگی او را از خیابان رد کنید! پس باید به او این مهارت را بیاموزید، با وی آن را تمرین کنید و آرام آرام فرصت بدهید خودش به تنهایی آن را تجربه کند.