مشکلات تحصیلی وافت تحصیلی

Question

باسلام وخسته نباشید،برادر شوهر من الان سال چهارم دبیرستان هستن،ایشون تا سال سوم راهنمایی نفراول کلاس بودن،سال اول دبیرستان معلم ریاضی شون معلم خوبی نبود،اکثر بچه ها تواون درس تجدید شدن،که برادرشوهرم هم جز اونا بود،ازاون سال به بعد دیگه علاقه ایی به درس نداره،ودایم دچارافت تحصیلی میشه،مخصوصا تودرس ریاضی،خودش میگه درس ریاضی رو میفهمه اما موقع امتحان سره جلسه همه چی ازیادش میره،تمام فکروذکرش شده اینترنت وگوشی،رشته تحصیلیش ریاضی هستش،که به اصرار برادرش اون رشته رو انتخاب کرده،وتواین رشته هم موفق نبوده،سال قبل هم نتونسته ریاضی قبول بشه،وامسال که ساله چهارمه،شرط قبولیش قبول شدن تودرس ریاضی هستش که داره همزمان باکلاس چهارمیخونه،هرموقع هم در مورد درس باهاش صحبت میکنن،عصبانی میشه،میخام بدونم الان وظیفه خانواده چیه،چیکار باید کنن؟آیا نیاز به مشاوره هست؟مشاوره ایی که توگنبد کاووس بشه کمک گرفت میشناسین؟ممنونم

Answer 1

2دوست عزیز چند نکته را توجه کنید....ایا انتخاب رشته ریاضی برای ایشان صحیح بوده است...شاید واقعا به این رشته علاقه ای ندارد و چون علاقه نیست پس احتمال شکست و جود دارد...روش مطالعه درس ریاضی ایشان شاید صحیح نیست،برای جلوگیری از فراموشی باید تمرین زیادی صورت گیرد تا ملکه ذهن شود،تنها مطالعه و فهمیدن برای درس ریاضی کافی نیست،حتما به دو نکته زیر دقت کنید
● تقویت انگیزه‌های درونی: اگر می‌خواهید همراه خوبی باشید، به تلاش‌های مثبت فرزندان خود بیش از نکات منفی توجه داشته باشید و به اصطلاح، انگیزه‌های درونی او را تقویت کنید. با این کار، حس مسئولیت‌پذیری او را نیز افزایش خواهید داد. این حرف بعضی از والدین است تا زمانی که فرزندشان کار خود را می‌کند. کاری به کار او ندارند چون تصور می‌کنند، وظیفه‌اش را انجام می‌دهد. اما به محض این که کوچک‌ترین نشانه‌ی تنبلی و کم‌کاری را مشاهده کردند، بلافاصله عکس‌العمل تندی را نشان می‌دهند. اتفاقاً قضیه باید برعکس باشد. باید برای زمانی که وظیفه‌اش را انجام می‌دهد، به او توجه کنید و نشان دهید که متوجه تلاش او هستید. از طرف دیگر، فرزند شما ممکن است اشتباه کند. گاهی امکان دارد به استراحت نیاز داشته باشد و زمانی هم انگیزه‌اش را از دست بدهد. 
اینجا هم شما به جای واکنش تند، باید کمی مدارا و تحمل پیشه سازید و باز دنبال رفتارهای مثبت او باشید نه نشانه‌های منفی. تأسف‌آور است که گاهی والدین می‌گویند، فرزندشان هیچ‌گونه حرکت مثبتی ندارد. وگرنه همه‌ی انسان‌ها به ملاطفت و مهربانی، واکنش مثبت‌تر نشان می‌دهند تا بدبینی و تند‌خویی. باز یادآوری این نکته برای والدین لازم است که به دنبال رفتارهای مثبت باشید و به دنبال علائم اثبات تنبلی و از زیر کار در رفتن نباشید.
● اجتناب از تنش: حتی اگر حق با شماست، تا حد امکان از ایجاد تنش، درگیری و جر و بحث به خاطر مسائل ریز و درشت اجتناب کنید. ما عادت داریم وقتی مشکل شروع شد، می‌خواهیم مشکل را همان جا حل کنیم، چیزی که معمولاً امکان ندارد مگر در صورت استفاده از روش‌هایی غیر از گفتگو. باید یاد بگیرید که دعوا هم زمان‌های خاص خود را دارد. بله باور کنید، می‌توان زمان‌هایی را هم برای دعوا تعیین کرد. یک مشکل در فضای آرام، منطقی و مسالمت‌آمیز بهتر حل می‌شود تا در محیطی پر از اضطراب و استرس. یقین داشته باشید در یک فضای غیر‌منطقی و هیجانی، هیچ مشکلی به کل منطقی حل نخواهد شد. 
و یک نکته‌ی فوق‌العاده‌ی مهم دیگر اینکه: فرزند شما به خاطر شرایطی که در آن قرار دارد و فشاری که به او وارد می‌شود، گاهی ممکن است رفتارهای تنش زا از خود نشان دهد. بهانه‌گیری، نق‌ زدن، رفتار تند و غیر‌مؤدبانه، بی‌قراری، سر جر و بحث را باز کردن، توقعات نامعقول و ... از جمله موارد رفتارهای تنش‌زا هستند. باز شما که در شرایط متعادل‌تری قرار دارید، بهتر می‌توانید هم به آرامش اوضاع و هم به آرام سازی فرزندتان کمک کنید. اگر شما هم بخواهید عکس‌العمل نشان دهید، به طور حتم اوضاع از آن چه که هست، بدتر خواهد شد.
2_با توجه به موارد عنوان شده گاهی علت مسئله ای دیگر میباشد که مشورت با یک مشاوره حاذق بسیار کمک کننده می باشد