همیشه لازم است که زن و شوهر با هم به منزل والدین خود بروند.یک وقت دیدار جمعی است که خیلی هم خوب است اما خانم و آقا به یک ارتباط فردی با خانواده ی خودشان نیازدارند . مثلا آقا می خواهند هفته ای دو بار به والدین نشان سر بزنند . اگر بخواهند هر دو بار همسر و فرزندانشان را ببرند سختی های برای همسرشان دارد . وقتی خانم یا آقا تنها به دیدار والدین خودشان بروند محدودیت ها و معذوریت ها کمتر است و نوع غذایی که با هم می خورند همان غذایی است که بطور متعارف آبش را زیاد می کنند زیرا پسر یا دخترشان آمده است و خیلی خودشان را توی زحمت نمی اندازند ، نوع پوششی که با هم درند راحتتر است ولی اگر همسر آقا باشد هم آنها محدودتر می شوند و هم خود خانم معذب است . اگر خانم یا آقا همیشه تنها بروند ، این خوب نیست . زیرا اینجا شبه دارد و فکر می کنند که نکند با همسرش قهر است یا درگیری دارد یا نکند از خانواده ی آنها خوششان نمی آید . اینکه هر دفعه ما به خانه ی خانواده های مان می رویم نیازی نیست که با هم برویم . از نظر روانی انسان نیاز دارد که تنها والدین و خانواده اش را ببیند ، مثلا می خواهند تجدید خاطرات شیرین بکنند و همسر آقا در آن خاطرات نبوده اند و برای خانم لذتی ندارد که در جمع آنها باشد . شاید حرفهایی باشد که خصوصی تر است و شاید به صلاح آن خانم یا آقا باشد که این مسائل را نداند یا شاید می خواهند راجع به خانواده شان مسائلی را بگویند . انس و ارتباط عاطفی که پدر و مادر با فرزندشان دارند طبیعی است که با عروس خانم یا داماد ندارند . جوانی خدمت رسول اکرم رسید و گفت که من پدر و مادری دارم که خیلی به من انس دارند و دوست دارند که من بیشتر در کنارشان باشم . من چکار کنم ؟ پیامبر فرمود : اگر یک شبانه روز در کنار پدر و مادرت باشی که به انس و نیاز آنها جواب بدهی ، این شبانه روز با یکسال جهاد در راه خدا برابر است.( ایجاد عوامل اختلاف بین زن و شوهر