دوست عزیز یکی از مسائلی که در ایام نوجوانی و جوانی مطرح است، افراط در دوستی و محبت به هم‌سالان است. متأسفانه این حالت در شما دیده می‌شود دستور اسلام میانه روی در رفاقت و مهرورزی است. امام علی (ع) می‌فرماید: "با دوست مورد علاقه ات به مدارا دوستی کن ؛ شاید روزی دشمنت گردد، و در اظهار بی مهری نسبت به کسی که مورد خشمت قرار گرفته مدارا کن ؛ شاید روزی دوستت شود".
محبت افراطی پیامدهای ناگواری دارد که توجه به آن‌ها می‌تواند تا حد زیادی در تعدیل محبت‌مؤثر باشد. مهم‌ترین اثرش آن است که وابستگی شدید روحی ایجاد کند. توصیه ما آن است که هر چه زودتر این وابستگی را کم کنید، زیرا هر چه رابطه شما با دوستتان ناگستنی باشد، سرانجام باید روزی از هم جدا شوید. در دوران تحصیلی در کنار یکدیگر هستید اما پس از فراغ از تحصیل و تشکیل خانواده، ناگزیر باید همدیگر را ترک نمایید. از طرفی با گزینش همسر بخش عظیمی از محبت و عاطفة شما به سمت همسرتان گسیل خواهد شد. بنابراین عقل و منطق حکم می‌کند رابطة دوستی را که سرانجامی چنان دارد، از ابتدا تعدیل کنیم تا به افسردگی و روان پریشی مبتلا نشویم .