در مورد انفاق و دادن نفقه شرع اسلام قانون هایی دارد . از نظر شرعی و قانون مدنی ما ، نفقه ی زن بر عهده ی مرد است. قانون مدنی ما نفقه را اینطور تعریف کرده است : غذا ، البسه ، لباس ، مسکن و اثاث البیت در حد شان خانم ، اگر خانم عادت به خدمتگزار داشته یا بیمار است ، این هم جزو نفقه است . در قرآن داریم که نیازها و پوشش خانم ها در حد شان بر عهده ی آقایان است . در مرحله ی بعد نفقه ی فرزند بر عهده ی آقا است . در قانون مدنی ما گفته شده است که نفقه ی اولاد بر عهده ی پدر است . مرحله ی بعد قانون مدنی گفته شده است که نفقه ی پدر و مادر با رعایت بعهده ی اولاد است . اگر مرد توان داشته باشد باید به همه ی اینها نفقه بدهد . اگر مرد توان ندارد که به همه ی اینها نفقه بدهد ، اول باید به همسرش نفقه بدهد . در قانون مدنی گفته شده که با بودن زوجه و با وجود چند واجب النفقه ، نفقه ی زوجه واجب است . بعد از زن ، نفقه ی فرزند بر پدر واجب است . در قانون مدنی ما گفته شده است که نفقه ی فرزند مقدم بر نفقه ی پدر و مادر است . شوهر شما در این حد وظیفه دارد که به پدر و مادرش کمک کند البته اگر مرد توان داشته باشد و پدر و مادر مستحق نفقه باشند. کسی مستحق نفقه است که ندار باشد و شغلی هم ندارد که نیازهای خودش را برآورده بکند. مرد برای همسرش تعهد کرده است که نفقه بدهد . ولی برای پدر و مادرش در صورتی که آنها مستحق باشند نفقه می پردازد . اگر پدر و مادر چهار پسر دارند باید آنها مخارج والدین را بین خودشان تقسیم کنند البته اگر همه توان مالی داشته باشند . خویشاوندان دو گونه هستند . خویشاوندان در خط عمودی و خویشاوندان اطراف . خویشاوندان در خط عمودی صعودی یعنی ابوی و خویشاوندان در خط عمودی نزولی یعنی فرزندان . برادر ،خواهر، عمو ، عمه و فرزندان آنها خویشاوندان اطراف هستند . خویشاوندان در خط عمودی ملزم به انفاق به یکدیگر هستند. این آقا از نظر شرعی ملزم به نفقه دادن به برادر و خواهر مستحق خود ندارند . سوره بقره آیه 215 می فرماید : دارایی که دارید برای پدر و مادر ، نزدیکان ، یتیم ها ، فقرا و کسانی که در راه مانده اند انفاق کنید .حضرت علی (ع) می فرمایند : کسی که خدا به او دارایی می دهد باید از این مال به نزدیکانش بدهد. صله ی رحم دو معنا دارد . صله به معنای وصل است که با هم ارتباط داشته باشیم و معنای دیگر صله دادن و کمک به نزدیکان است .