تنها کمک شما این می تواند باشد که با گفتگوهای مکرر با زبان نرم و دلایل کافی او را نسبت به این گذراندن بیهوده زمان که در نهایت هیچ چجیز برایش نخواهد داشت اگاه کنید. از او بخواهید برای چند بار هم در هفته شده با کودکش بازی های مختلافی انجام دهدو سرگرمش کند سپس از او بپرسید پس از بازی با فرزندت که باعث رشد و افزایش علاقه به او می شود احساس بهتری پیدا می کند یا پس از یک بازی بیهوده که انتهایش پوچی است؟ البته عادات باید کم کم تغییر کند پس انتظار تغییر سریع نداشته باشید . باید با صبوری و نرمی و تکرار زیاد و تشویق او کم کم او را از این بیهودگی دور کنید.