با سلام.من پرسشگر سوال چگونه آرام باشم و حرص نخورم هستم...لطفا راهنماییم کنید،من شوهرم خیلی دهن بینه،اختیارش دست خانواده اشه..هر چند خودش قبول نداره..عید با خواهر شوهرم بحثم شد،پدرشوهرمم گفت زنت رو ببر بذار خونه باباش..شوهرمم بدون درنگ ازاعت کرد و توی یک ماه نه زنگ زد و اومد دنبالم..تا اینکه با وساطت بزرگای فامیل اومدم خونه خودمون..از وقتی ام اومدم شوهرم ناسازگاری میکنه،خرجی بهم نمیده حتی میگه خونه بابات هم نمیری،هرچند میدونم اینا حرف خودش نیست و خانوادش بهش گفتن تا من اذیت بشم..قبلا خرجی هم که میداد خانوادش تعیین کرده بودن مقدارش رو..حتی از فامیلم شنیدم که باباش میگفته طلاقش بده اونم تا دادگاهم رفته..میگه خانوادت آدمهای خبیثی هستن زندگی مارو خراب مکنن هرچند مامانم خاله اش هست..هر چقدر هم باهاش حرف میزم فرقی نمیکنه.اصلا کل فامیل هم باهاش حرف زدن انگار نه انگار..با سنگ این همه حرف میزم نرم شده بود تا حالا..انگار شستشوی مغزی کردن حرف هیچ کس رو جز خانوادش قبول نداره..باورم نمیشه کسی با 35 سال سن اختیارش دست خانوادش باشه و جرات حرف زدن نداشته باشه..پیش مشاورم نمیره میگه من خودم به همه درس زندگی میدم..با اینکه وضع مالیمون خوبه ولی به منم پول نمیده که حداقل من برم هرچند بنظرم فقط با رفتن من مشکلی حل نمیشه..واقعا دیگه خسته شدم از دست این اخلاقش..بنظر شما کسی که ذاتش اینجوریه درست میشه؟اگه صبر کنم امیدی هست تغییر کنه یا تا آخر عمر وضعمون همینه؟؟یا طلاق بگیرم بهتره؟؟میترسم بمونم و عمرم اینجا حروم بشه..از طرفی نمیدونم طلاق که گرفتم زندگیم بهتر میشه..بین دوراهیه سختی گیر کردم ..بین موندن و طلاق نمیدونم کدوم رو انتخاب کنم..