سلام
من وقتی پسرم یکساله بود متوجه شدم که یکماهه حامله ام..
به قدری ناراحت و افسرده شدم که خدا میدونه,هم خودم و هم همسرم گریه میکردیم و اصلن تحمل و آمادگی بچه ی دوم رو نداشتیم..
به خاطر حرام بودنش سقط نکردم..
مادرم وقتی دید خیلی ناراحتم,اومد پیشم و گفت خدا وقتی نعمت میده باید شاکر باشی و تشکر کنی,اگه دور از حون این نعمت و پسرت رو ازت میگرفت چطور بود حالت؟
اونطوری خوب بود؟
خدا داره بهت نعمت جدید میده,خوشحال باش و شکرگذار..
خلاصه ش الان که بچه هام تقریبا بزرگ شدن,به قدری از داشتن دوتا بچه با تفاوت سنی کم خوشحالم که به همه توصیه میکنم حتما خواسته,این کار رو بکنن..
مطمئن باشین خیر شما توی این قضیه هستش,موفق باشین