رفتار پدرم درر عايت نكات بهداشتي

Question

با سلام و احترام

متاسفانه پدرم بيشتراز اكثر اوقات در حال فين كردن و دست در بيني هستند .و اصلا مراعات نمي كنند كه مهمون داريم  يا كسي درحال خوردن غذا باشه ، مادرم از اين كار پدرم  به شدت عصباني ميشن .  اعتراض ميكنن . ولي پدرم ميگن خونه خودمه هر كاري دلم بخواد مي كنم و ميگن بيني من تميز و چيزي توش نيست شماها حساسيدو وسواس گرفتيد و مريض شديد.نكته جالب براي من اينكه اگه كسي تو خونه ما سرما بخوره و دوبار آب بيني شو بالا بكشه بابام زود اعتراض ميكنند و ميگن مريضي برو دكتر!!! حتي پدرم بعد  خروج از توالت ، نظافتو رعايت نمي كنند و مادرم چند بار در روز بايد توالتو بشورن. حتي در حال عطسه كردن اصلا مراعات نمي كنند و خيلي راحت  با نهايت شدت عطسه ميكنند. اصلا براشون مهم نيست در قندون باز باشه  يا غذا باشه  يا بقيه دارن ميوه يا خواركي مي خورند خيلي راحت عطسه مي كنند. اوايل همه خانواده خيلي اعتراض كرديم كه پدر جان اين كاراي شما درست نيست ولي تاثيري نداشت و بي تفاوتي هم تاثيري نداره .مي خواستم بدونم اين رفتارهاي پدرم دليل خاصي داره ؟

با تشكر

Answer 1

هستند افرادی که به انجام بعضی کارهای زشت عادت کرده اند و ترک آن عادت ها برایشان سخت است اما شما باید یاد بگیرید چگونه باعث شوید تا این عادات زشت را درپدر خود برطرف کنید.

یادتان باشد که پدرتان در فضایی دیگر- غیر از فضایی که شما در آن بزرگ شده اید- بزرگ شده است. پدر و مادر بیش از حد سختگیر یا بیش از حد آسان گیر می توانند عادت هایی از جنس بی نظمی یا مقید به بهداشت نبودن را در فرزندانشان به وجود آورند. آسان گیر ها همیشه وظایف فرزندانشان را به عهده می گیرند و او را به اصطلاح در پر قو بزرگ می کنند و برای همین او هیچ وقت نمی آموزد که مثلا باید تختش را مرتب کند یا ملحفه را جمع کند یا در شامپو را ببندد.

از آن طرف، پدر و مادر سختگیر، نظم و رفتار های بهداشتی را چنان با تحکم به کودک می آموزند که انجام این وظایف برای کودک با بی میلی و ناخوشایندی همراه می شود. این کودک روزی بزرگ می شود و چه در خانه مجردی و چه در خوابگاه دانشجویی و چه در زیر یک سقف با همسرش، دوست دارد آن رفتار ها را انجام ندهد. وقتی که شما ریشه های یک رفتار را می دانید راحت تر با آن همدلی می کنید و فکر نمی کنیدپدرتان از روی قصد و برای اذیت کردن شما آن رفتار ها را انجام می دهد.

هیچ وقت به دلیل عادت های ناخوشایند برچسب هایی مثل «بی مسئولیت»، «بی توجه»، «شلخته» یا «تنبل» به پدرتان نزنید. این برچسب ها فقط باعث می شود او گارد بگیرد و رابطه عاطفی تان، هم تحت الشعاع این بحث ها قرار می گیرد. ممکن است در جواب برچسب ها، او هم عادت های ناخوشایند شما را یادآوری کند و مسئله اصلی در یک کَل کَل بی پایان گم شود. به جای آن با پدرتان در این قالب صحبت کنید:«وقتی شما این کار ها را انجام می دهید، من این احساس را دارم.» اگر قرار باشد مسئله عادت های ناخوشایند حل شود، این جمله به احتمال بیشتری مسئله را حل می کند تا برچسب زدن.

اگر از همه این راه ها استفاده کردید و جواب نداد، وقت آن است که یک تصمیم اساسی بگیرید. بهتر است چیزی را که نمی توانید کنترل کنید، بپذیرید و انرژی تان را روی چیز هایی بگذارید که می توانید تغییر دهید. اگر عادت های ناخوشایند پدرتان را با این که تلاشتان را کرده اید نتوانسته اید تغییر دهید، بهتر است آن ها را بپذیرید و تمرکزتان را روی چیز هایی بگذارید که می توانید تغییر دهید؛ چیز هایی مثل رشد رفتار خودتان.