آیا زن میتواند بدون اجازه شوهرش ملکش را بفروشد؟

Question

باسلام. پدرم سالها قبل ملکی را ب نام کرده بودند، سال گذشته پدرم وچار مشکلات مالی شدن و آن ملک را فروختن و از من خواستن ک امضا کنم .،منم  امضا کردم علارغم مخافت همسرم. پدرم هم کفتن ک هر زمان توانستند دوباره آن ملک را ب من باز خواهند گرداند ولی فعلا نمیتواننذ. در این یک سال همسرم ب شدت از من و خانواده ام دلخورن و میگویند نباید ملک را میفروختم و مشکلات مالی پدرم ب ما ربطی نداسته است  و پدرت بلند پروازی کرده ب ما ارتباطی ندارد. با خانواده ام تقریبا قطع رابطه کردن و من هم اجازه رفت و امد ندارم. در این مدت هر زمان بحثی داشتیم دوباره همین موضوع را میش میکشند و ب من سرکوفت میزنند اوایل که بسیار سر این موضوع بحث و دعوا کردیم و کاممون تلخ شد. آن ملک خیلی ارزش مالی بالایی نداشت و سود و منفعت خاصی نیز از آن ب من نمیرسید.
حالا با توجه ب این شرایط آیا مقصر من هستم. نباید امضا میکردم پس حق پدری ایشون بر من چی میشد و نظر کارشناسی شما در این رابطه چیست من بین پدرم و همسرم قرار گرفتم و سوختم .

Answer 1

مالکیت انسان بر اموال و دارایی های خویش حق مشروع و غیر قابل انکار اوست؛ و در بهره مندی از آن فرقی بین زن و مرد نیست. زنان نیز در استفاده از حق مالکیت خود و دخل و تصرف ناشی از آن همانند هر عاقل و بالغ دیگر؛ و در حدود موازین شرعی و اغراض عقلایی نیاز به اجازه و تصویب دیگری ندارند.
زنان حتی حق دارند که اطلاعات مربوط به اموال، حساب بانکی و گردش مالی خود را از دسترس دیگران حتی شوهر، پدر، مادر، فرزند و برادر دور داشته و محفوظ دارند. و بدون اجازه و حتی بی اطلاع هر یک از آنان به دیگری و یا هر کسی که صلاح می دانند کمک نمایند.
در کتاب استفتاءات امام خمینى؛ ج 3، ص: 553
بر همین پایه است که اسلام در عین حال که بر ضرورت اخلاق و گذشت و تفاهم و مدارا در زندگی مشترک تأکید دارد، طرفدار شفافیت و رعایت حدود و انظباط مالی بین زن و شوهر نیز می‌باشد. امر مهمی که متأسفانه به جهت باورهای اشتباه و یا ملاحظات و تعارفات بدفرجام، بسیاری از زندگی‌های مشترک فاقد آن بوده و احیانا با گرفتاری‌ها، مشکلات و فشارهای روانی ناشی از آن دست و پنجه نرم می‌کنند.


کم نیستند مردانی که به دلیل بی اطلاعی از احکام اسلام یا خدای ناکرده از سر تجاهل و تغافل، اختیار اموال و دارایی و حساب بانکی و حقوق زنان خود به دست گرفته و بدون اطلاع و رضایت زن، حتی با وجود اظهار مخالفت وی در آن‌ تصرف کرده و ذمه خود به حق الناس مشغول و مدیون می‌سازند. یا این که آنان را از صرف مال خود در هزینه‌های خیرخواهانه و خداپسندانه، و مساعدت مالی به خویشان و نزدیکان حتی پدر و مادر، باز می‌دارند. و چه بسا در برابر مقاومت زن و اصرار وی بر حقوق شرعی خویش آشوب به پا کرده و زن را عملا بین آرامش زندگی و صرف نظر کردن از حق الهی خویش مخیر می سازند و کودکانه دل خوش می‌دارند که زن را به خواسته خود راضی و همراه نموده‌اند.
 اسلام هیچ یک از زن و شوهر را مجاز به خودداری از ادای حق هم و یا تصرف در ملک و دارایی دیگری بدون رضایت او نکرده است. و زن و مرد را صاحب اختیار اموال خود قرار داده و هر تصرف بدون اذن و رضایت صاحب مال را حرام، غصب و موجب ضمان می‌داند چه زن مرتکب آن شود و چه شوهر.