من پنج ساله ک ازدواج کردم

Question

سلام مشاور عزیز
من پنج ساله که ازدواج کردم,و یک پسر دو ساله دارم.
مشکل من اخلاق شوهرم هست,ایشون بسیار حساس و عصبی هستن,
من فرزند اول یک خانواده شش نفره و لیسانس هستم و ایشون فرزند آخر یک خانواده ۱۲ نفره و دیپلم هستن, خوبی های همسرم رو انکار نمیکنم اما بدیهایش واقعا بیشتره,مثلا اینکه تا همه چیز خوبه ایشون هم خوبه,وااای به وقتیکه یه مشکلی پیش بیاد, منو مقصر میدونه و کل خانوادمو خودمو میبنده به فحش, بدبین و منفی باف, من تو این پنج سال حتی یکبار هم گوشیشو نگاه نکردم, فقط یه بار گفتم ببینم گفت نه,دلیلش هم این بود که جوک مردونه توشه دوست ندارم بخونی و اصلا نمیزاره به گوشیش دست بزنم ,ولی خودش تو دعوا یا یواشکی و گاهی جلوی خودم گوشیمو چک میکنه, من دور از خانوادمم  و با ازدواج به شهر شوهرم اومدم,بسیار حساسه و زود عصبانی میشه و هر چی دلش میخواد میگه ولی من حتی یه فحشم تا حالا بهش نگفتم, تو این پنج سال خانوادم پنج بار خونم نیومدن چون به بهانه های واهی باهاشون جر و بحث میکنه و پدر و مادرم رو ناراحت میکنه,تقریبا این سومین باره که باهاشون قهر کرده,حتی گفته به خواهرت نه زگ میزنی نه اس ام اس نه ارتباط,نه خونشون میری نه بیان! اهل دوست و رفیق هم نیست نه میره نه دوست داره کسی بیاد, اوایل ازدواج اجازه نمیداد تنها جایی برم, با خانوادم شوخی میکنه ولی اگه یکی شوخی کنه باهاش و خوشش نیاد اخم و ناراحتی و منفی بافی شروع میشه, بسیار مغروره,وقتی ناراحتم میکنه بهش میگم تو دوستم نداری,میگه بچه رو بزارو  بفرما خونه بابات,میدنم که قلبا نمیگه ولی من واقعا دلم میشکنه, یه بار من داد زدم گذاشت رفت,شب موند بیرون خونه با کلی معذرت خواهی و اس ام اس برشگردوندم,

حالا این آدم وقتی میاد تو خانواده خودش ۱۸۰ درجه میچرخه,یه آدم شاد,با جنبه,بگو بخند,اصلا مجلسو میگیره تو دست, هر ایرادی هم پیش بیاد خیلی راحت توجیهش میکنه!!!!! مهربونی که دیگه نگووو

شما بگید من چکار کنم که اینقدر از خانوادم ایراد نگیره و با عصبانیت تصمیمات قهر آمیز بچه گانه نگیره,بخدا خسته شدم از روی پدر و مادرم خجالت میکشم.
یه بار اسم مشاور اوردم چیزی نمونده بود بزنه منو! منم جرات نکردم پیش مشاور برم
البته خوبی هایی هم داره,حتی وقتی حال معمولی داشت بهش گفتم چقدر منو دوست داری,دستش رو گذاشت رو قلبش گفت تا آخر عمر جای تو اینجاست، ولی این مواردی که بطور خلاصه گفتم,اینقدر حالمو میگیره که دیگه یادم نمیمونه خوبی هاش چی بود!

ببخشید طولانی شد ولی واقعن چاره ای نداشتم,جز اینکه از شما کمک بگیرم,خدا خیرتون بده
ممنون از گروه خوبت عزیز,ان شاالله خیر ببینی

Answer 1

۱- ببینید، هر رفتار بد و یا خوب در اثر تربیت حاصل می شود. تربیت خانوادگی چنان تاثیر عظیمی روی کودکان و نوجوانان دارد که می تواند تا پایان عمر رفتارهای آدمی را تحت تاثیر قرار دهد. تجاربی که یک فرد از دوران قبل از ازدواج در منزل پدری اش داشته، مشاهداتی که از نحوه برخورد والدین با یکدیگر داشته، نوع رابطه ای که والدین با فرزند داشته اند، کمبودها و تنگناهایی که وجود داشته؛ همه و همه در تشکیل و تکوین شخصیت افراد تاثیر دارند. لذا در علت یابی رفتار نادرست همسران باید به زمینه های تربیتی پیشین توجه کنیم و واقع بین باشیم. نه تنها از^ جهت روانی این تاثیر پذیری و الگوگیری نقش موثر دارد بلکه از جهت امور جسمی و جنسی نیز الگوپذیری از پدر و مادر قابل توجه است.
رفتار با شوهر بداخلاق، كار ساده ای نیست. مردان بیشتر كلامی هستند و به همین خاطر باید اجازه دهید عصبانیت خود را بیرون بریزند. درحالی كه زنان تمام خشم خود را درون خود نگه می دارند و با گریستن آن را نشان می دهند. درمورد یك زوج متأهل، تمام خشم مرد متوجه زن خواهد بود چون او نزدیكترین فرد به شوهرش می باشد
 نگذارید همسرتان درگیر خشم خود گردد. اگر دیدید عصبانی است، او را تنها بگذارید. اگر فكر می كنید كه مسئله خاصی باعث عصبانیت همسرتان می شود، از طرح آن موضوعات اجتناب كنید.
* عصبانیت به آسیب های فیزیكی و عاطفی می انجامد. با شوهرتان لجبازی نكنید. در عوض سعی كنید راه هایی برای درك و حمایت او بیابید.

*شما باید درون خودتان را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهید. باید به این فكر كنید كه چرا همسرتان عصبانیت خود را برسر شما خالی كرد. غر نزنید، زیرا نتیجه ای جز انفجار عصبانیت و بدتر شدن شرایط ندارد.

* طوری رفتار كنید كه همسرتان با شما احساس راحتی كند. شما می توانید انفجار خشم همسرتان را با برقراری ارتباطی درست با وی، خنثی كنید. گفت و گو با همسرتان به هیچ وجه او را ناراحت نخواهد كرد. پس از اینكه با او گفت و گو كردید، درخواهید یافت كه همه چیز به حالت عادی بازگشته است. این زمان مناسبی است تا با شریك زندگی خود روبه رو شوید.

* شوهرتان را درك كنید. درك شما از او طغیان خشمش را كمتر می كند. در ضمن شنونده خوبی باشید.

زمانی كه او آرام است، در این مورد با او به گفت و گو بنشینید.

* بیشتر مردان متأهل قادرند تا با احترام سخن بگویند، پس تلاش كنید درمورد آنچه بیش از همه شما را آزار می دهد، با او صحبت كنید و از او بخواهید تا بیشتر ملاحظه احساسات شما را بنماید. برای داشتن یك زندگی زناشویی كامیاب، در جهت شاد و خشنود كردن یكدیگر تلاش كنید.

* درصورتی كه شوهر شما به احساساتتان اهمیتی نمی دهد و به صراحت اقرار می كند كه می خواهد شما را بیازارد ، ممكن است خودش هم عمیقاً آسیب دیده باشد. از او درمورد آنچه كه او را آزار می دهد سؤال كنید و به او قول دهید این مسئله را طوری تغییر خواهید داد كه دیگر اذیت نشود. برخی افراد دوست دارند وقتی خودشان آزرده خاطر می شوند، دیگران هم مثل آنها باشند.

* اگر شما باعث آزردگی او شده باشید، ممكن است او بخواهد كار شما را تلافی كند. بنابراین، درباره آنچه باعث شده تا شما او را اذیت كنید با او حرف بزنید و سعی كنید تا دیگر با این روش او را نیازارید.

*  سعی‌ کنید همواره‌ در منزل‌ و در برابر شوهر و فرزندانتان‌ نکات‌ مثبت‌همسرتان‌ را یادآور شوید؛ مثلاً همین‌ که‌ مراقب‌ لوازم‌ خانه‌ است‌ و یا این‌ که‌ایشان‌ به‌ خویشان‌ خود بسیار احترام‌ می‌گذارد و... این‌ کار موجب‌ خواهد شدنقاط‌ مثبت‌ در ایشان‌ تقویت‌ گردد.

پذیرفتن‌ ریاست‌ شوهر در خانه‌ کار بدی‌ نیست‌ و پذیرفتن‌ ریاست‌ایشان‌ در خانه‌ ضرری‌ ندارد و از نظر روانی‌ ایشان‌ را تامین‌ کرده‌ و آرامش‌ را به‌خانه‌ باز می‌گرداند.

* کارهای‌ بد او را به‌ خوبی‌ پاسخ‌ دهید؛ مثلاً اگر انسان‌ حرف‌ زشت‌ زدشما ذکر خدا بگویید و عکس‌ العمل‌ نشان‌ ندهید.

* از زندگی‌ خود برای‌ اطرافیان‌ چیزی‌ نگویید و سخن‌ دل‌ خود را تنهابرای‌ خدا بگویید و با گفتگوی‌ با او دل‌ خود را آرام‌ سازید.

* محیط‌ زندگی‌ را به‌ گونه‌ای‌ در آورید که‌ رغبت‌ همسرتان‌ برای‌ گفتگو بافرزندان‌ بیشتر شود و حتی‌ الامکان‌ از تشنجات‌ و بگومگوها دوری‌ کنید هرچند حق‌ به‌ جانب‌ شما باشد.