مدیریت ازتباط همسر با خانواده

Question

سلام،وقت بخیر.ممنون از دلسوزی و راهنمایی های مفیدتون.من حدود سه ساله ازدواج کردم و در یک خانه مشترک با خانواده همسرم زندگی می کنم.متاسفانه  همسرم تمام وقت آزاد خودش رو در کنار خانوادش می گذرونه به طوری که دیگه کاملا شرطی شده.صبح تا ظهر که سر کار هستش و من خونه تنهام وقتی می رسه خونه ناهار می خوره و یه استراحت میکنه و میره پیش پدر مادرش تا آخر شب.خیلی وقتا برای خونه نیاز به خرید داریم اما حاضر نیست از کنار اونا بلند شه و به زندگی خودش برسه.یه مدت باهاش همراهی می کردم پیش خودم فکر می کردم اگه برم کنارش بعد یکی دو ساعت بلند میشه اما فایده نداشت.باهاش جدی صحبت کردم که من از این وضع خسته میشم تو زندگی جدا داری چرا تمام وقتت رو کنار اونا میگذرونی حدود یه هفته خوب بود دوباره شروع کرد یه مدت سعی کردم با سکوت و ناراحتی بهش بفهمونم بازم فایده نداشت.پدر و مادرش اصلا رعایت حال منو نمی کنن و حتی یه بار بهش نمی گن زنت تنهاست پاشو برو پیشش.نسبت به علاقه همسرم به خودم شکی ندارم همه جوره هم سعی کردم محیط خونه براش آرامش بخش و جذاب باشه اما فایده نداره مثلا بهش میگم بیا بشینیم فلان فیلمو ببینیم میگه یه سر برم پیششون الان میام که میشه دود 4 ساعت.واقعا دارم از این وضعیت زجر می کشم.لازمه بدونینکه پدر و مادرش از لحاظ توان جسمانی کاملا سالم هستن و نیازی به کمکش ندارن اونم هیچ کاری براشون نمیکنه فقط عادت کرده که زندگی یعنی اینکه بره سرکار و بیاد پیش خانوادش وابستگی زیادی به هم ندارن منظورم اینه که مدام هم با هم دعوا می کنن ولی حاضر نیست بیاد توی خونه خودش تا آرامش داشته باشه یه بار هم اعتراضم رو به گوش مادرش رسوندم جواب داده بود که ما پدرومادر بدی نیستیم که تو ناراحت باشی شوهرت بیاد پیش ما.خیلی وقتا شبا خوابم میبره که اون میاد  یا مثلا واقعا گرسنه ام اما اون نشسته پیششون و من باید انتظار بکشم.معذرت می خوام که طولانی شد فقط اگه لطف کنید و راهنماییم کنید ممنون میشم ومجددا عرض می کنم خدمتتون که هم به صورت جدی باهاش صحبت کردم هم با ناراحتی هم با قربون صدقه هم از اطرافیانش مثل خواهراش کمک گرفتم اما هیچکدوم فایده نداره حتی اگه خودش هم یه روز نخواد بره اونا صداش می زنن.تنها زمانی که من طعم زندگی مشترک رو چشیدم وقتایی بوده که پدرومادرش توی سفر بودن.من نهایت احترام رو به خانوادش می زارم و اونا همه جوره از من راضی هستن اما نمی دونم چرا اینکارو می کنن.می دون که متوجه کاری که دارن می کنن هستن چون اگه دامادشون یه روز بره به مادرش که هم مریضه هم تنهاست سر بزه به دخترشون می گن بهش بگو زود برگرده که تو توی خونه تنها نباشی.واقعا دلم از کارشون گرفته.

Answer 1

سلام

فقط شما نيستيد كه با چنين مسأله اي در رابطه با شوهرتان مواجهيد. ما نيز وضعيتي را كه با آن مواجه هستيد تا حدي درك كرده و خوب مي دانيم كه ممكن است اين رفتار شوهرتان شما را آزرده باشد؛ اما از مجموع مطالبي كه بيان نموديد، به نظر مي رسد زندگي خوبي با شوهرتان داريد و مسايلي نظير این موارد نباید باعث سردی زندگی شما شود 

اكنون مي خواهم فرمول موفقيت در زندگي مشترك را كه در تمام مشكلات، چالش ها و بگو مگو هاي همسران نقش اساسي دارد را به شما آموزش دهم؛ فرمولي كه اگر زن و شوهر از آن استفاده كنند، هيچ گاه در زندگي خود با بن بست روبرو نمي شوند. به نظر شما اين فرمول چيست؟ كدام روان شناس خانواده اين فرمول را كشف كرده است؟ در كدام كتاب غربي به آن اشاره شده است؟ اما نه، من اين فرمول را پس از سال ها مشاوره خانواده به دست آوردم اما نه در كتابها و نظريات روانشناسان غربي، بلكه در نهج البلاغه امام و پيشواي شيعيان جهان. لحظه اي خودتان را جاي همسرتان قرار دهيد. 

شاه كليد آغاز حركت اصلاحي در محيط خانواده سخن گهربار مولاي متقيان امام علي عليه السلام است :
«آنچه را كه براي خود دوست داري براي ديگران نيز دوست بدار و آنچه را كه براي خود نمي پسندي براي ديگران مپسند»[ نهج البلاغه، نامه 31].