با سلام ممنون ک به سوال ها پاسخ میدهید.دختری ۲۵ ساله هستم.چن ماهی ست عقد کرده ام .در گذشته وقتی که سن کمی داشتم احساس میکنم به خداوند نزدیک تر بودم نماز بهتر میخواندم و دعا میخواندم و ارامش روحی بیشتری داشتم. ولی الان حدود دو سه سالی میشه ک کاملا از اون فضاها دور شدم. نمازم رو جوری میخونم ک خودمم نمیفهمم. ارامش ندارم.زندگیم پر از اضطراب و دلهره و ترس هستش.ناخوداگاه گریه میکنم.احساس میکنم این نابسامانی های روحی بخاطر دور شدنم از خداست.قلبم ارامش نداره.با اینکه تو زندگیم مشکل خاصی ندارم.سالم و سلامت هستم. تنها که باشم هجوم افکار منفی میاد سراغم.نمیدونم چیکار کنم. ی آرامشی میخام که هیچ جا نیست و احساس میکنم با قوی تر شدن ایمانم اون بدست میاد.سال پیش با روانشناس چن جلسه صحبت کردم و اون گفت که افسردگی دارم.